کد مطلب:279293 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
بیان احوال جناب حسین بن روح نایب سوم
سوم از وكلاء و سفراء آن حضرت، جناب حسین بن روح بود كه او در زمان سفارت محمد بن عثمان از جانب او و به امر او متصدی بعضی از امور او بود و چند نفر از ثقات و مؤمنین معتمدین از برای محمد بن عثمان بودند كه از آن جمله حسین بن روح بود بلكه در انظار مردم خصوصیت سایرین به محمد بن عثمان بیشتر بود تا خصوصیت حسین بن روح به او و جماعتی گمان داشتند كه امر وكالت و سفارت بعد از محمد بن عثمان منتقل خواهد شد به جعفر بن احمد به جهت كثرت خصوصیت او به محمد بن عثمان بلكه در اواخر عمر محمد بن عثمان جمیع طعام او از خانه جعفر بن احمد بود.
علامه مجلسی رحمه الله در «بحار» از «كتاب غیبت» شیخ طوسی روایت كرده كه در وقت احتضار محمد بن عثمان بن سعید، جعفر بن احمد در بالای سر او نشسته بود و حسین بن روح در پایین پای او، در آن حال جعفر بن احمد رو كرد كه مأمور شدم كه ابوالقاسم بن روح را وصی نمایم و امور را به او واگذارم، چون جعفر بن احمد شنید كه امر وصایت باید منتقل به حسین بن روح شود از جای خود برخاست و دست حسین بن روح را گرفته در جانب سر او نشانید و خود در جانب پایین پای او نشست. و نیز در روایت معتبره چنین ذكر شده كه محمد بن عثمان بن سعید بزرگان شیعه و مشایخ را جمع نمود و گفت كه هرگاه حادثه مرگ به من رو آورد امر وكالت با ابی القاسم بن روح خواهد بود، به درستی كه من مأمور شدم به اینكه او را بعد از وفات به جای خود بگذارم پس به او رجوع نمایید و در كارهای خود اعتماد به او كنید.
و در روایت معتبره دیگر چنانچه در «بحار» نقل شده آنكه جماعتی از شیعه در نزد محمد بن عثمان جمع شدند و به او گفتند كه اگر حادثه مرگ از برای تو روی نماید در جای تو كی میباشد؟ گفت: ابوالقاسم حسین بن روح، قائم مقام من است و در میان شما و حضرت صاحب الامر علیه السلام واسطه است و وكیل و امین و ثقه آن سرور است پس در كارهای خود به او رجوع نمایید و در مهمات خود به او اعتماد كنید، من مأمور شده بودم كه این مطلب را به شما برسانم. و در بعضی از نسخ توقیعی كه از جانب حضرت حجت علیه السلام از برای شیخ ابوالقاسم بن روح بیرون آمده چنانچه در «بحار» از جماعتی از حمله اخبار و ثقات نقل شده بدین لفظ است:
«نعرفه عرفه الله الخیر كله و رضوانه و اسعده بالتوفیق وقفنا علی كتابه و بماهو علیه و انه عندنا بالمنزله و المحل الذین یسرانه زاد الله فی احسانه وثقنا الیه انه ولی قدیر والحمدلله الذی لا شریك له و صلی الله علی رسوله محمد و آله و سلم تسلیما كثیرا»،
حاصل مضمون فقرات بلاغت آیات آنكه: ما میشناسیم او را یعنی حسین بن روح را خداوند بشناساند و عالم گرداند او را طریقه همه خیر و رضای خود را و او را یاری فرماید به توفیق خود، ما مطلع شدیم بر مكتوب او و مطلع گردیدیم بر امانت و به دینداری او و وثوق و اعتماد داریم به درستی كه او در نزد ما به مكان و منزلت بلند آنچنانی است كه مسرور میسازد آن منزلت و مكان او را، زیاد فرماید خدای تعالی احسان خود را درباره او، به درستی كه او صاحب همه نعمتها است و بر همه چیز قادر است، و حمد مر خداوند را سزا است كه شریك از برای او نیست،و صلوات خداوند و سلام او بر رسول او محمد و آل او باد.
و از احوالات این بزرگوار چنین مذكور داشته اند كه چنان تقیه مینمود در بغداد و چنان با مخالفان حسن سلوك داشت كه هر یك از مذاهب اربعه مدعی بودند كه او از ما است و افتخار مینمودند هر طائفه ای از ایشان به نسبت او به ایشان.
علامه مجلسی رحمه الله در «بحار» از «كتاب غیبت» شیخ طوسی روایت كرده كه در وقت احتضار محمد بن عثمان بن سعید، جعفر بن احمد در بالای سر او نشسته بود و حسین بن روح در پایین پای او، در آن حال جعفر بن احمد رو كرد كه مأمور شدم كه ابوالقاسم بن روح را وصی نمایم و امور را به او واگذارم، چون جعفر بن احمد شنید كه امر وصایت باید منتقل به حسین بن روح شود از جای خود برخاست و دست حسین بن روح را گرفته در جانب سر او نشانید و خود در جانب پایین پای او نشست. و نیز در روایت معتبره چنین ذكر شده كه محمد بن عثمان بن سعید بزرگان شیعه و مشایخ را جمع نمود و گفت كه هرگاه حادثه مرگ به من رو آورد امر وكالت با ابی القاسم بن روح خواهد بود، به درستی كه من مأمور شدم به اینكه او را بعد از وفات به جای خود بگذارم پس به او رجوع نمایید و در كارهای خود اعتماد به او كنید.
و در روایت معتبره دیگر چنانچه در «بحار» نقل شده آنكه جماعتی از شیعه در نزد محمد بن عثمان جمع شدند و به او گفتند كه اگر حادثه مرگ از برای تو روی نماید در جای تو كی میباشد؟ گفت: ابوالقاسم حسین بن روح، قائم مقام من است و در میان شما و حضرت صاحب الامر علیه السلام واسطه است و وكیل و امین و ثقه آن سرور است پس در كارهای خود به او رجوع نمایید و در مهمات خود به او اعتماد كنید، من مأمور شده بودم كه این مطلب را به شما برسانم. و در بعضی از نسخ توقیعی كه از جانب حضرت حجت علیه السلام از برای شیخ ابوالقاسم بن روح بیرون آمده چنانچه در «بحار» از جماعتی از حمله اخبار و ثقات نقل شده بدین لفظ است:
«نعرفه عرفه الله الخیر كله و رضوانه و اسعده بالتوفیق وقفنا علی كتابه و بماهو علیه و انه عندنا بالمنزله و المحل الذین یسرانه زاد الله فی احسانه وثقنا الیه انه ولی قدیر والحمدلله الذی لا شریك له و صلی الله علی رسوله محمد و آله و سلم تسلیما كثیرا»،
حاصل مضمون فقرات بلاغت آیات آنكه: ما میشناسیم او را یعنی حسین بن روح را خداوند بشناساند و عالم گرداند او را طریقه همه خیر و رضای خود را و او را یاری فرماید به توفیق خود، ما مطلع شدیم بر مكتوب او و مطلع گردیدیم بر امانت و به دینداری او و وثوق و اعتماد داریم به درستی كه او در نزد ما به مكان و منزلت بلند آنچنانی است كه مسرور میسازد آن منزلت و مكان او را، زیاد فرماید خدای تعالی احسان خود را درباره او، به درستی كه او صاحب همه نعمتها است و بر همه چیز قادر است، و حمد مر خداوند را سزا است كه شریك از برای او نیست،و صلوات خداوند و سلام او بر رسول او محمد و آل او باد.
و از احوالات این بزرگوار چنین مذكور داشته اند كه چنان تقیه مینمود در بغداد و چنان با مخالفان حسن سلوك داشت كه هر یك از مذاهب اربعه مدعی بودند كه او از ما است و افتخار مینمودند هر طائفه ای از ایشان به نسبت او به ایشان.